کارَت نباشد،
اگر رسم ،رسم فراموشیست
اگر می آیند،
می مانند،
و روزی ناگهان بی هیچ دست خطی می روند …
کارت نباشد ،
تو ، خودت باش !
با تمام مهربانی هایت
تو، خودت باش!
با چشمانی ،که باور کن خدا هم از خلقتشان حیران است!
تو بمان و باور کن
دو قدم مانده به نا امیدی
" خدا " می رقصاند
تمام دنیا را
به ساز عاشقانه هایت
تنها خودت باش و زیبا بمان
و بگذار با دیدنت هر رهگذر نا امیدی لبخندی بزند
رو به آسمان و زیر لب بگوید:
هنوز هم می شود از نو شروع کرد …!!!

عادل دانتیسم