اگر زنی را دوست داری، دستانش را بگیر و او را محکم در آغوشت نگه دار.
اگر زنی را دوست داری؛ دلدل نکن، بازی در نیاور، منتظرش مگذار و با ایما و اشاره به او از خوش آمدنت حرف نزن زیرا او میفهمد به شیوهی او ـ شیوهای زنانه ـ عشق ورزیدن را یاد گرفتهای. یک زن، به دنبال یک «مرد» است که بلد است قاطع، کلهشق و قدرتمندانه زن را در بر بگیرد.
اگر زنی را دوست داری، دلش را محکم بدار و زیر پایش را با گفتگوهای فلسفی احمقان و شعربافیهای بی سر و ته پسرماندگان خالی مکن.
اگر زنی را دوست داری، ساده باش. هیچ چیز به اندازهی زلالی و قاطعیت یک مرد زن را اسیر نمیکند.
اگر زنی را دوست داری، گاهی اوقات تلفنت را بردار و بهش بگو که زیباست. بدون الفاظ پرطمطراق هم ﻣﻰتوان هنوز به قلب اسرارآمیز این موجود راه یافت. فقط یادت باشد این ابراز عشق، مثل نمک است که کمش، دلنشین است و زیادش مردانه نیست.
اگر زنی را دوست داری؛ قبل از این که دیر بشود و رؤیاهایش تمام شوند، به او بگو که دوست داشتنی است.
اگر زنی را دوست داری، برای انتخابش این قدر سخت نگیر و بگذار عزت نفسش عزیز بماند. تمام قد مقابلش زانو بزن، محکم بگو که میتوانی خوشبختش کنی و نگذار ترسهای درونیت تو را از دیدن چشمان خوشحال و پرافتخار او باز بدارد. هیچ چیز، زیباتر از چشمان یک زن موقع همسر شدن و مادر شدن نیست. حتی میتوان به آن چشمان سوگندها خورد.
اگر زنی را دوست داری، به جای بحث و جدلهای بی انتها محکم و مردانه در آغوشش بگیر که بداند ما مردان، اهل حرف نیستیم.