امروز عصر با مامان رفتیم مانتوم رو خریدم. یکی از خانومهای فروشنده به مامانم سلام گرمی کرد و گفت که از دانش آموزای سابقش بوده. الان ترم آخر مهندسی هوافضا بود. همکارش را هم معرفی کرد. اون هم مهندس کامپیوتر بود. چند وقت پیش هم یکی دیگه ازشاگردای مامان را دیدیم که علی رغم این که کارشناسی ارشد یکی از رشته های علوم پایه از دانشگاه تهران بود فروشنده شده بود. مامان در راه برگشت توی فکربود. تو این فکر که شاگردای خوبش با وجود داشتن تحصیلات نتونستن شغل دلخواهشون رو پیدا کنن. جامعه ما به چه سمتی پیش خواهد رفت.