امروز روز سختی بود. هنوز داره اذیتم می کنه.  هر چند من سال 92 آذر ماه از پس مشکل خیلی بزرگی براومدم و مشکل امروزم در برابر اون روز هیچه. اون روزها را هیچ وقت یادم نمی ره. خاطره تلخیه. اما من از پسش بر اومدم. دردی که کشیدم در تصور هیچ کس نمی گنجه. من همون نگار هستم. همون نگار سال 92. امروز هم می تونم. امروز هم قوی هستم. اصلا ولشون کن بابا. بگو چه خبر از دوچرخه. این چند روزه کلی راجع به خرید دوچرخه از تو اینترنت سرچ کردم. دست آخر کلی دوچرخه شناس شدم برا خودم. تصمیم شد خرید یک دوچرخه هیبریدی صورتی سایز اسمال بزرگسال. عصر رفتم دوچرخه فروشی خیابون بغلی یکی دو مدل ببینم. می گم من یه دوچرخه هیبریدی می خوام. می گه هیبریدی دیگه چیه!!!  آخه ابن چطور نمی دونه دوچرخه هیبریدی چیه. دوچرخه های هیبریدی مخصوص تردد شهری هستند. فردا عصر هم می رم یه جا دیگه.